Catequistas «acompañantes, compañeros».

Entrevista a Fátima y Manuel, animadores de la E.D.A.P. de Castrelo (Pontevedra)

Quiero presentaros a Fátima y Manuel que son los coordinadores de la EDAP en Castrelo.

La EDAP es la materialización de uno de los objetivos dimanantes del Sínodo que nace del análisis de la realidad, de la necesidad de formación por parte de los agentes de pastoral que colaboramos en las distintas realidades parroquiales.

Cuando miro a Fátima veo una persona abierta que sonríe con la boca y los ojos al mismo tiempo, cosa difícil de ver hoy en día. Es una persona que transmite entusiasmo por lo que hace y eso se agradece.

♦ ¿Quién es Fátima?

Fátima é unha catequista de Tremoedo, San Esteban de Tremoedo (puntualiza), que tuvo a suerte ou a gracia de que a avisaran para participar neste proxecto da Diócesis, da Escola Diocesana de Axentes de Pastoral, e aquí con Manuel tratando de acompañar un pouco a este grupo que é unha bendición para a nosa zona.

Cuando miro para Manuel veo a un ser entrañable, una persona que si te preguntan no lo defines como alto, ni bajo, ni guapo, ni feo, ni listo, ni … sino como una buena persona. Una persona que cree en lo que hace sin artificios.

♦ ¿Quién es Manuel?

Son un catequista de San Martiño de Meis, e colaboro en todo o que toque, e un bo día tamén o noso sacerdote, arcipreste, tamén me invitou a participar en este proxecto pioneiro, e por non decir que non aquí estamos (risas).

♦ ¿Nesta EDAP qué é un animador para vos?

(Fátima) Pois é un acompañante, é esa función de acompañar a este grupo de personas a que poidan chegar a uns obxetivos , a coñecer a Xesús, e poder anuncialo con máis viveza ou con máis experiencia del.

(Manuel) Acompañante, compañeiro (puntualiza), porque ó mismo tempo que os participantes van adquirindo determinadas habilidades, determinados conceptos, experiencias, vivencias, etc., nos tamén nos imos engrandecendo, é decir, vai un quid pro quo, é común.

♦ ¿Por qué se escolle un seglar, un laico, para o desempeño desta labor e non un sacerdote, un relixioso ou relixiosa, que “supostamente” están máis preparados, polos menos teolóxicamente, que non digo que vos non estedes preparados?

(Fátima) No caso de Castrelo somos laicos pero no caso de outras escolas si hai relixiosos como animadores porque non xurdiron laicos das comunidades ou porque non se atopou a persona que se poidera encargar dela. Eu creo que precisamente chamaron ós laicos porque esto nun principio, ainda que os sacerdotes nos estén acompañando, vai dirixido a laicos.

(Manuel) Porque de feito é que parte do que se pretende é tamén dismitificar o vulgar concepto de que “é cousa de curas”, hai que abrir o campo. Teñen que ver que non é so de personas de alzacuello. Cada un ten a súa función.
Eu prefiero laicos (entrevistador) (risas)

(Fátima) Eu creo que hai que traballar con todos, pero o de traballar en grupo, como vimos na sesión de hoxe, cóstanos.

(Manuel) O asunto é o grupo, non é sustituir unha peza por outra.

♦ ¿Pensades que esto vai a ter algún froito real, amén da mera formación das persoas que vimos aquí, ou como decía o papa, esto vai quedar nun “habriaqueismo”?

(Manuel) Si, porque os tempos, como ben dixemos hoxe van cambiando, sea por querencia, sea porque a necesidade apremia, cambiar van a cambiar, o noso papel é ver en que parte da moeda estamos, en que parte do camiño nos quedamos, si seguimos andando e intentamos afrontar estes novos retos, porque van a ser novos retos, e están empezando xa. O papel que vaiamos a xogar depende de nós, entón si nos temos a vontade de cen, esto é como o sembrador, estaría ben que foran as cen pero si xa empezan un gran número, ou medio número, pois bueno, benvidos.

(Fátima) Eu son moi optimista.

(Manuel) Eu tamén. Por algo se empeza.

(Fátima) Igual que co Sínodo, empezámolo decindo a ver, a ver, a ver que xurde, a ver que sale, pero creo sí que vai a ter moitos e mois bos froitos, aínda que, como decía Manuel, sea porque vai a cambiar radicalmente o panomara na Diócesis en xa, pois problamente teremos que votar man das persoas.
(Manuel) O propio feito de que estemos aquí xa é a mostra, é decir, directamente do Sínodo non pasou tanto tempo pero xa veuse a necesidade disto.

♦ Esta escola é un dos obxetivos desde Sínodo (entrevistador)

(Manuel) Exactamente, acción – reacción, o tempo de preparar e unir os ingredientes e comenzar. Así se vai andando. Decía Juan Ramón Jímenez, el camino se hace al andar.

♦ ¿Cómo se vai medir ou valorar o retorno desta formación nas distintas parroquias? ¿Está pensado algún medio de ver como vai repercutir esta formación nas parroquias? ¿Algunha enquisa, valoración, etc.?

(Fátima) En principio non temos noticia de que se vaia a facer nada así, pero eu creo que estamos empezando e estamos aprendendo a medida que vamos camiñando. Entón eu creo que en breve vamos a facer a primeira avaliación de como está indo o proxecto e a final de curso moito máis. Que sucede que son dous cursos, entón esa primeira avaliación sería non se vai a poder facer ata que rematemos os dous cursos.

(Manuel) Haberá que esperar a que o grupo esté máis afianzado. Polo de agora o grupo está nacendo i é difícil saber o que vai ser de maior.

Gracias a Manuel y a Fátima por su tiempo, pero sobre todo por su buen hacer y entrega a esta realidad que es la EDAP (Escuela de Agente de Pastoral).

Joaquín Chaves – Parroquia de Santa Mariña de Dozo